Tuesday 9 October 2012

Distance is nothing if you 're loving it!

                                             


ดูเมื่อช่วงนี้ กระแสการออกกำลังกายในโดยการวิ่ง(Jogging)  เริ่มเข้ามาเป็นที่นิยม (สำหรับผม -_-")

            เริ่มทำงานที่สิงคโปร์ เมื่อกลางปี 2010 ซึ่งเดินทางมาพร้อมกับโรคภูมิแพ้ และหอบพอสมควร ก็แค่ป่วย เดือนละ 3 ครั้ง ลาป่วย/เบิก  MC. จนหมดโควต้า ว่ากันง่าย ๆ   

           
           การกลับบ้านทุก ๆ ครั้ง กลับกลายเป็นการไปหาหมอ เพื่อขอยามากิน มันเป็นอะไรที่น่าเบื่อที่สุด คำถามที่เป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่ คือ "หมอเมื่อไหร่ผมจะหาย ผมกินยาติดต่อกันมาก็หลายเดือนแล้ว" ถามไปด้วยความไม่รู้ หรือจริง ๆ ก็ไม่ได้ค่อยใส่ใจกับชีวิตของเรานั่นแหละ คิดว่าทุกอย่างหายได้ด้วยการรักษาด้วยยา 
           "อยากหายก็ไป ตาย ซะ"
          นั่นแหละ คำตอบตรง ๆ แบบขำ ๆ ที่หมอเหมือนจะสนิท เพราะหาหมอคนเดิมมาพอสมควร ในเมื่อร่างกายไม่แข็งแรง อะไรก็ช้วยเราไม่ได้ แต่ถ้าร่างการแข็งแรง แม้ต่อยา ก็ไม่ต้องมาช้วย 

ตายห่าหละทีนี้ รักสุขภาพตัวเองขึ้นมาทันที -_-"  อายุเลข 3 แล้วยังไม่มีห่าอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แถมยังต้องมาโดนหมอด่าแสกหน้า .... " งานนี้ เสียเงินไม่ว่า ขายหน้า ไม่ได้ ฮ้า ๆ "

         เมื่อปลายปี 2010 ผมได้คุยกับผู้หญิงคนนึง เธอเป็นหมอฟัน หลังจากที่เฝ้าแอบมองมาระยะนึง ถึงกับทึ่ง เมื่อปี 2 ปีก่อนเธอ เป็นโรคไข้สมองอักเสพ สาเหตุจากการติดคาดว่ามากจากทางเดินหายใจ จากผู้มารับบริการทำฟัน ใน รพ. ต่างจังหวัด ที่เธอทำงานใช้ทุนอยู่ เธอเป็น 1 ใน 5 ที่ติดเชื้อในตอนนั้น และเป็นคนเดียวที่รอดชีวิต

         "ก็อยากจะไปตีแบต หรืออะไรอย่างอื่นบ้าง แต่อย่างอื่น มันต้องรอ แล้วก็รอ เดิน/วิ่ง ฉันไม่ต้องรอใคร แม้แต่คนที่วิ่งตามมาก็ไม่ต้องรอ แต่คนที่วิ่งนำหน้า รอฉันด้วย ฮ้า ๆ "

          คำพูดของคนที่ร่างกายขาดความรู้สึกไปครึ่งนึง หลังจากรอดจากความตาย 
                                                                 นี่แหละ กำลังใจ

                    
เริ่มวิ่งครั้งแรกรอบบ้านนี่แหละ ระยะทาง 1.1 km. เป้าหมายครั้งแรกคือวิ่งแบบไม่หยุดให้ได้ 3 รอบ 
ผลคือ ไม่ถึงครึ่งรอบ หอบจับ อ้วกจะแตก ถุย..ชีวิต -_-"!!!!



จัดตารางชีวิตใหม่
6.00 PM. กินข้าวเย็น เสร็จแล้วกลับไปทำงานต่อซักพัก 
8.00 PM. เดินทางกลับบ้าน

9.00 PM. เริ่มวิ่ง วิ่งไม่ไหวก็เดิน จนกระทั่ง 10.00 PM.



1 ปีผ่านไป .... ไวเหมือนโกหก ^^



9/10/2012 Singapore bay run 21km Army Half Marathon



มารับเลขประจำตัว

  5.00 AM. ก่อนการปล่อยตัว บนสะพานข้าง ๆ Merlion




...... เวลาผ่านไป 3ชม. 9 นาที .....


 ถึงแล้ววววว

บทสรุปของการวิ่ง หนึ่งปีครึ่ง กับการวิ่งครั้งแรก ที่ 21 km  อันดับที่ 2184 ผู้สมัครรวม 5 รายการ นี้กว่า 70,000 คน


 ขอบคุณ ความคิดถึง ...^^Y